Veel mensen zijn wat overdonderd door mijn mededeling dat ik op wereldreis ga en hebben allemaal vragen. De blogs die hierna komen gaan allemaal over mijn avonturen op reis, maar in de laatste week van mijn voorbereiding zal ik even wat opheldering geven. Wat ga ik doen? Waarom ga ik dat in vredesnaam doen? En hoe staan de zaken er nu voor?
Wat ga ik doen?
Ik ga een jaar rondreizen door Zuid- en Zuidoost-Azië. Het plan is om dat zoveel mogelijk over land te doen. Dat wil zeggen: met de trein, bus, liften, … Zo min mogelijk vliegen (want vliegschaamte en milieu enzo). Het avontuur begint in Turkije en voert (als de plannen niet wijzigen) door Iran, Pakistan, India, Bangladesh, Thailand, Cambodja en Vietnam. Wat ik vanuit Vietnam ga doen, dat zie ik dan wel weer.

En sowieso is dat ook het hele idee van mijn wereldreis: ik zie wel joh. Ik wil openstaan voor ideeën, ontmoetingen, ervaringen. Ik wil niet te veel vast zitten aan strakke planningen. Is het ergens mooi en/of gezellig? Dan blijf ik daar wat langer. Bevalt het me ergens voor geen meter? Ga ik direct weer door. Heeft iemand een goede tip voor een plek waar ik écht heen moet? Dan wijk ik eens een keer af van mijn route. Bedenk ik dat ik liever naar Nepal wil? Of naar Indonesië? Doe ik dat.
Waarom, in vredesnaam?
Waarom niet? Een paar jaar geleden bedacht ik me dat ik het niet meer naar mijn zin had op mijn werk. (Mijn collega’s lezen mee, dus voor jullie; it’s not you, it’s me). Ik vond het tijd voor wat anders. Maar ja, wat dan? Dus ik met een loopbaancoach om tafel. Een aantal opties zijn de revue gepasseerd. Uiteindelijk kwam ik op het idee om wat meer afwisseling te zoeken in de plek waar ik werk. Een paar maanden hier, een half jaar daar. Sinds ik een weekend weg geweest ben naar Helsinki heeft het idee me eigenlijk niet meer losgelaten.
In eerste instantie dacht ik aan Scandinavië. Of het ‘nordic’ gebied. Noorwegen, Finland, het trok me allebei wel. Maar nog een veel betere optie vond ik het (relatief) nieuwe fenomeen: digitale nomade. Een digitale nomade is iemand die op afstand werkt terwijl hij/zij rondreist. Laptopje mee en onderweg aan opdrachten werken als je niet op een Thais strand Mai Tai’s aan het het drinken bent of aan het hiken bent in de Himalaya’s.
Nu zijn we anderhalf jaar later en ga ik het avontuur aan.
Niet alleen werk
Ik was niet alleen klaar met mijn werk. Ook wel een beetje met mijn geloof. Ik kan daar op zich al een aparte blog-site aan wijden, maar dat doe ik niet. In ieder geval heb ik ook op dit gebied van mijn leven de vraag: ‘wat doe ik hier eigenlijk?’. In zekere zin zal deze wereldreis een soort ‘spirituele’ ontdekkingsreis worden. Wat geloof ik nu eigenlijk? Ik zal eerst een aantal islamitische landen aandoen. Daarna kom ik in India, overwegend hindoeïstisch, maar in feite een smeltkroes van religies. Hier lopen mensen rond met hele andere opvattingen dan ons, joods-christelijke en inmiddels verlichte westerlingen. Ik ben heel benieuwd tot welke inzichten ik kom.
Hoe zit dat nou met die blootstel dan? Vegan Nomade?
Sinds 2 jaar ben ik veganist. (Voor wie dat nog niet weet: dat is dat je geen dierlijke producten eet of draagt.) Het spannende van zo’n wereldreis is: kan je zo’n dieet* volhouden in al die vreemde landen? Hier in Nederland is het tegenwoordig heel goed te doen. Maar hoe vegan-vriendelijk zijn die Aziatische landen eigenlijk?
Nou, dat ga ik eens uitzoeken. Dus dat zal ook een rode draad in deze blog zijn. Nou ga ik niet alleen maar focussen op veganisme en eten, maar het komt zeker aan bod. En ik hoop dat ik heerlijke lokale vegan recepten met jullie kan delen.
*) Veganisme is geen dieet, het is een levensstijl 😜 Daarom heet deze site ook Vegan Nomade, ondanks het niet alleen maar over veganisme gaat.
Leuk, Wub, maar we willen foto’s van Thailand zien!
Ja sorry, zo snel gaat dat niet. In de volgende blog komen de foto’s en de verhalen. Ik heb nu eerst lang genoeg over mezelf geluld, dus hier laat ik het eerst even bij.
Tot slot: als je niks wil missen, volg mij dan even op social media (je vindt de linkjes ook boven- en onderaan de site):
Nou en wij gaan je mooi volgen, Wubbo!! Misschien komen we elkaar nog wel eens tegen. En onze wens is vanuit de ons vertrouwde Joods-christelijke traditie, zeker daar in die smeltkroes: Ga met God en Hij zal met Jou zijn.
Ook ik wil je graag volgen. Ben best nieuwsgierig hoe je deze reis beleeft. Zelf oud-collega’s uit Pakistan en Iran. Het is niet niks om deze reis te gaan doen. Ook krijg je te maken met een totaal andere cultuur, maar je hebt je vast goed ” ingelezen” . Een gezegende reis toegewenst en weet dat je nooit alleen gaat.
Hoi,
Ik ken je eigenlijk alleen van toen je nog erg jong was, haha
Ik ken je zus Tineke erg goed, we zijn alle twee erg creatief. Ik ben nl een nichtje van jou, mijn moeder is tante Wipke.
Het lijkt me super leuk om je te volgen, ik vind het heel sterk van je om deze, deels ook spirituele reis te volgen. Ik wens je dan ook alle succes. En tot een volgende keer lezen.
Groetjes Gerda Norden Medema