De cultuur
Het is heerlijk om met de locals in de bus of trein te zitten zonder ramen (zolang het niet regent). De zon op je gezicht (zolang het niet regent) en de wind door je haren. Het wordt iets minder als je helemaal opgepropt op de achterbank zit, maar even goed een geweldige ervaring! En je merkt minder van de Nederlandse voorzichtigheid. De deuren van de bus gaan soms niet eens dicht, die van de trein al helemaal niet.
En het is fascinerend om een andere cultuur te ontdekken die je niet gewend bent. De mentaliteit van Indiërs is heel anders. Je eet met je handen, je gaat in de bus zitten zonder te betalen en wacht gewoon tot de conducteur langskomt. En als er iets anders moet dan hoe het gaat, dan wordt daar niet heel moeilijk over gedaan. Het lijkt wel of het leven iets flexibeler is dan in een aangeharkt land als Nederland waar alles geregeld en beregeld is.
Nou valt er heel veel te zeggen over de cultuur in India, maar eigenlijk moet je het gewoon een keer met eigen ogen gezien hebben.
Religie
Religie is hier verweven met alles. Van eten tot bussen. Vooral de bussen (behalve die door de staat beheerd worden) zijn altijd (vrolijk) versierd met franjes, foto’s van godenbeelden. En af en toe gemixt met een afbeelding van (ik vermoed) Jezus. Het geeft zo’n bus altijd een gezellige sfeer. Beter dan zo’n steriele state-of-the-art bus. En via OpenDoors hoor ik dat India ergens bovenaan de lijst staat van de landen waar christenvervolging het ergst is. Nou vermoed ik dat dat vooral in het noorden voorkomt, want in het zuiden zie je plaatjes van Jezus overal hangen en kerken zijn er volop aanwezig. Maar ja, je weet niet wat er achter de schermen allemaal gebeurt.
De mensen
Er heerst een soort gelatenheid onder de mensen. Het lijkt wel alsof ze geen zier geven om anderen, zolang alles maar gaat zoals het gaat. Ergens geeft dat wel een gerust gevoel; je doet gewoon je ding en als het anders moet dan hoor je het wel. Bijvoorbeeld als je midden op straat loopt, dan ga je pas aan de kant als je een toeter achter je hoort. Aan de andere kant werkt het op den duur ook op m’n zenuwen. Als mensen midden in de nacht je nachtrust verstoren door op de slaapzaal hele gesprekken te voeren, als de mobieltjes op vol volume de TikTok en YouTube filmpjes afspelen. Het maakt niemand wat uit, maar het irriteert mij op den duur mateloos. En ook krijg ik vaak het gevoel dat men denkt: wat moet je hier? Alsof ik te veel ben. Maar dat is misschien mijn eigen gevoel..
SIM kaart
Voordat ik op reis ging heb ik me eens verdiept in hoe dat gaat met je mobiele abonnement in het buitenland. En dan vooral buiten de EU, want binnen de EU kan je gewoon met je Nederlandse nummer bellen en internetten. In het buitenland gaat dat net wat anders. Vroeger adviseerde men om in elk land een aparte SIM kaart te kopen. Maar tegenwoordig kan je een eSIM op je telefoon installeren. Dat is net als een SIM kaart, maar dan stop je geen kaartje in je telefoon, maar je download deze als software. Superhandig. En je kan een (letterlijk) globale eSIM downloaden die overal zou moeten werken.
Nou dat werkt bijna nergens. In ieder geval niet in Zuid-Azië. Dus heb ik mijn toevlucht genomen tot land-specifieke eSIMs. Maar je hebt dan alleen data en geen mobiel nummer.
Maar, in India wordt toch nog vrij vaak gevraagd of je een Indiaas nummer hebt. Meestal geen probleem als je dat niet hebt, tenzij je een bus wil boeken. Buitenlandse nummers worden dan niet geaccepteerd. Op zich heb ik me gered zonder Indiaas nummer, maar ik heb besloten om voor andere landen toch maar een fysieke SIM kaart met telefoonnummer te kopen.
Bende
Ik had al verteld hoe in Turkije het afval klakkeloos langs de weg wordt gedumpt. Nou, in India is het nog veel erger. Overal, maar dan ook overal ligt afval. Op straat, in de berm, langs het spoor, in de natuur… Het kan ze niks schelen, ze mieteren alles gewoon weg. En prullenmanden zijn bijna nergens te vinden in de publieke ruimte.
Dat is wel iets wat mij enorm tegenviel aan het land. Hoewel het een mooi land is, de cultuur fascinerend en het eten heerlijk, ligt er bijna te veel troep overal om er echt van te kunnen genieten.
Conclusie
Ik had een beeld van India meegekregen dat het een prachtig land is waar je een ware spirituele ervaring kan op doen. Iedereen is lovend over India. Ik vond het zelf wat overrated. Hoewel ik ook erg genoten heb van het land; hoe het geloof is verweven met het leven, het eten, het eten met de handen, de gemoedelijkheid van het zuiden, de prachtige natuur (waar die niet is bezaaid met afval). Toch zou ik niet zo snel weer terug gaan naar India. Maar goed, elk mens is anders en elk mens vindt weer andere dingen mooi. Ik heb het niet zo met India. Maar ik ben wel weer een ervaring rijker!
Ha Wubbo
Hmm, es kijken of ik India echt met eigen ogen wil zien. Kweenie.
Je oordeel over het volgens jou ‘aangeharkte’ Nederland waar elke kiezelsteen verantwoord is en voor duur geld bij de Intratuin is aangeschaft deel ik. Maar overal rommel, nee liever niet teveel. Toch 1-0 voor Nederland in de strijd met India.
De mensen
Overal lopen zonder gezeur? Lekker. Punt voor India.
En aangekeken worden of je er niet hoort? Als je een halve meter boven de rest uitsteekt is het onvermijdelijk. Is dat anders hierzo? Neu, ik vrees van niet. Gelijkspel.
De SIM kaart?
Hoef ik niet over na te denken. Drama. Punt erbij voor Nederland met om de drie huizen een shopje waar ze je helpen en gratis wifi.
De religie. Aiaiai. Eerlijk is eerlijk. Hoe vrij zijn we ergens als we niet bevrijd zijn door Christus zelf? Gelijk spel.
Wellicht dat het eten me voor een poos over de streep zou trekken, want ik ben gek op nadien enzo. Punt voor India.
Wat is de stand?