Met pijn in mijn hart liet ik Bangkok achter me. Tijd om landelijk Thailand te ontdekken. Het plan is om zuidelijk Thailand door te reizen en mijn route naar het zuiden ging eerst richting het westen. Daar ligt namelijk de plaats Kanchanaburi. De naam zegt je waarschijnlijk niets, maar de rivier Kwai zegt je misschien wel wat. Daar hebben de Japanners de krijgsgevangenen van de Japanners een brug overheen gebouwd voor een treinverbinding met Birma (nu Myanmar). Misschien heb je de film gezien (of het boek gelezen).
Dus ja, een stukje historie. Duistere historie. In plaats van witte stranden en moderne winkelcentra. Want dat is ook onderdeel van Thailand.
Maar er viel meer te beleven in de omgeving van Kanchanaburi. Bij aankomst werd ik direct uitgenodigd voor een tripje naar een tempelgrot waar we buiten de zonsondergang konden bekijken. Zowel de grot als de omgeving buiten waren de moeite zeker waard. Ik had nog nooit een tempel in een grot gezien, dus dat was wel heel bijzonder.
Tussen twee haakjes, Thailand is voornamelijk boeddhistisch. Dus als ik het over tempels in Thailand heb, dan heb ik het over boeddhistische tempels. Tenzij anders aangegeven 😄
Het enige nadeel aan dit hele uitstapje was dat er een partyboot op de nabijgelegen rivier voer. Met alle geluidsoverlast van dien…
Maar nu had ik wel een goed beeld van hoe Thailand eruit kan zien buiten de betonnen stad 😃
En dan de brug
Dag 2 was het georganiseerde uitstapje naar de koffiebeurs die op die dag er voor het laatst was (voorlopig). Ik heb mezelf een zakje locale koffiebonen gekocht. Verbouwd en gebrand in Kanchanaburi.
En dan de brug. Ja, die ligt er nog steeds, al zij het in gerestaureerde vorm. En nog steeds in gebruik. Je kan er overheen lopen, over het spoor, en je kan er met de trein overheen. Maar niet tegelijk, stelde ik me zo voor… Maar dat ging allemaal goed. De wandelaars gingen netjes aan de kant, de trein rijdt stapvoets over de brug. Iedereen blij.
Na de brug bezocht ik het naastgelegen oorlogsmuseum. En zo wordt je sabbatical even stilgezet om je te bezinnen op de bizarre geschiedenis in de jaren ‘40… Wat valt er meer over te zeggen. De tweede wereldoorlog speelde zich vooral af in je achtertuin. Voor je gevoel. Maar het is niet voor niets een wereldoorlog. Het trof de hele wereld. Ook Birma en Thailand. En de Japanners waren ook geen lieverdjes in die tijd.
De zevenlaagse waterval
Het laatste waar ik naar toe moest in Kanchanaburi was de waterval van Erawan. Iedereen was daar geweest (meestal een teken om er niet heen te gaan) en watervallen trekken mij altijd wel aan.
Dus ik met de bus daarheen. Wat denk je? Ja hoor, toeristen. En veel. Nederlanders, Duitsers, Fransen en Amerikanen. En een verdwaalde Aziaat. Die en niet meer.
Maar goed, waterval dus. Met zeven niveuas. Dus je moest steeds verder omhoog voor het volgende niveau. Wel prachtig! (Maar ja, al die mensen…). Wat wel een beetje een nadeel was, was dat het begon te regenen. Op zich wel verfrissend, maar ik durfde mijn spiegelreflexcamera er niet aan bloot te stellen. Dus de meeste foto’s heb ik toch maar met mijn telefoon genomen.
Het eten
En dat was dan Kanchanaburi en omstreken. Hoogte- en dieptepunten. Letterlijk en figuurlijk.
En tot de hoogtepunten behoorde ook: het eten 😍. Ik vond een vega(n) restaurant in het centrum. En man, wat maken die lekkere curry! Elke hap die ik nam kreeg ik weer een nieuwe smaaksensatie. En veel groente ook! De curry was ik inmiddels wel gewend, maar zoveel groente in mijn eten! Daar was ik wel aan toe. Sowieso heb ik het idee dat je met een Thais dieet veel meer groente binnenkrijgt dan met een zuid-aziatisch dieet… En dan wel gewoon de groente die je kent; bloemkool, broccoli, wortels, uien, rode kool, doperwten, aardappels etc.
In tegenstelling tot een ander Nederlands stel in het etablissement, die nadrukkelijk ‘no spice’ wilden, antwoorde ik op de vraag ‘how spicy?’ gretig ‘spicy please!’ Disclaimer: zo spicy was het niet eens 😆.
Misschien ga ik wel terug naar dit restaurant om hun kookcursus te volgen 🤔
Avondmarkt
En als we het toch over voedsel hebben. Waar ik ook blij van werd was de dagelijkse avondmarkt. Allemaal kraampjes met eten of met prullaria. Als je trek hebt of geen zin om te koken, dan kan je even over de avondmarkt strunen op zoek naar snacks of een simpele maaltijd.
En zo is er al gauw weer een midweek voorbij. Tijd om naar onder te gaan. Verder naar het zuiden en letterlijk verder naar onder. Koh Tao is up next!
We verwachten in Leeuwarden ter onzer tijd een door jou geprepareerde maaltijd ,na je kokkels natuurlijk !!!
Herstel KOOKLES.
Dit is een mooie aanbeveling voor Thailand. Eigenlijk associeer ik dat met andere soort toerisme, waar je echt niet blij van wordt.
Net als jij bezoeken we liever de buitengebieden en de natuur.
Het eten lokt wel aan. Persoonlijk ben ik gek op vlees, maar rijst en noedels liever niet. Veel groente spreekt zeker aan.
En dan die brug!! Ja die weet wat! De geschiedenis herhaalt zich in zekere zin. We moeten ons daarvan zeker bewust zijn.
Maar genieten mag.
Overigens: voor die koffiebonen houd ik me aanbevolen!