Nýfallið regn

Stífum straumum fer, nálægt mér,
nýfallinn regndropaher

Torrents wash away everything
Raindrops flowing all around

Ásgeir – Nýfallið regn / Torrent

Om zo weinig mogelijk te vliegen voer ik van de Faeröer naar IJsland. Met dezelfde boot die me van Denemarken naar de Faeröer bracht. Ik kwam erachter dat deze boot, de MS Norröna ook nog wat voor het milieu doet, behalve liters gore stookolie omzetten in kilo’s CO2. Het schip heeft meetapparatuur aan boord die de temperatuur en stroming van het water op zijn route meet, om te kijken hoe hard dat gaat met de opwarming van de aarde. Zo doe je toch nog íéts aan de global warming.

Anyway, ik had verwacht dat we van hoofdstad naar hoofdstad zouden varen. Waar ik dat idee vandaan heb weet ik niet, want in Denemarken vertrokken we ook niet vanuit Kopenhagen. En in IJsland kwamen we dan ook niet in Reykjavik aan, maar in Seygisfjörður. Als je dat op de kaart opzoekt zie je dat dat precies aan de andere kant van IJsland ligt. Mijn auto had ik gehuurd in Reykjavik. Hm… wat doe je dan? Met de bus? Maar dan ben je twee dagen onderweg en het kost je een extra overnachting. Je kan wel vliegen… Dat is ook nog goedkoper dan de busreis.

Laten we zeggen dat ik dezelfde avond nog in Reykjavik stond. En mijn eerste dag hadden we al de hele dag mist en regen. In Seygisfjörður was ik bang dat ik een vergissing had begaan. Ik sloeg mijn ogen op en zag de hoge bergen aan. En ik dacht: is dit het nou? Dit is gewoon de Faeröer in het groot. Maar met goede moed stapte ik in de bus naar Egilsstaðir, waar het vliegveld lag. En toen we eenmaal bovenop de laatste berg voor het dal van Egilsstaðir reden werd mijn angst weggenomen. We keken uit over een schitterend uitgestrekt dal! Helaas valt het op de foto wat tegen als je de foto vanuit de bus neemt, maar ik had er nu helemaal zin in!

Gouden Cirkel

De volgende dag haalde ik mijn huurauto op. Want ik ga niet heel IJsland doen op de fiets, daar is het net iets te groot voor. En het weer net iets te slecht. En met de bus… Ja nee, dat is ook niet te doen. De dag erna was het tijd om op weg te gaan. Ásgeir pompte door de speakers, je weet wel, gewoon chiiiill. Wat ik per se móést zien in IJsland was de zogenaamde Gouden Cirkel. Dat moest dan volgens de reisgidsen. Maar goed, ik was natuurlijk niet de enige die de reisgidsen had gelezen. Met mij nog busladingen vol toeristen. Dus het is overal: parkeren, foto’s maken, kopje koffie halen, door de souvenirshop strunen, je storen aan alle mensen en weer door. Niet helemaal wat ik in gedachten had bij het bezoeken van IJsland. Je kan niet even rustig de natuur en omgeving op je in laten werken en in verwondering om je heen kijken.

Maar, hoor ik je vragen, wat is nou die Gouden Cirkel dan en waarom is die zo bijzonder? Nou, de Gouden Cirkel bestaat uit drie bezienswaardigheden. De één nog mooier dan de andere. Je begint bij Þingvellavatn, een meer bij het plaatsje Þingvellir. (de Þ spreek je uit als Th als in ‘through’, de ð trouwens als th als in ‘though’. En ja, ik heb speciaal hiervoor een IJslands toetsenbord geïnstalleerd op mijn laptop). Dit is de plek waar vroegah, toen er van koningen nog alleen maar gedroomd kon worden, het politieke centrum van IJsland was. Alle dorpshoofden kwamen hier twee keer per jaar samen om wetten te maken en te bespreken en om recht te spreken. Het lijkt heel nobel, maar een fijne tijd was het niet. Het meer, Þingvellavatn, is het grootste binnenlandse meer van IJsland. Het is heel interessant om de geschiedenis van de plek te lezen, maar van het meer viel vanwege de mist vrij weinig te zien. Je kan wel mooi rondwandelen daar en nog een mooie waterval bekijken.

Nadat ik een nieuwe IJslandse muts had gescoord in de souvernirshop (ik moest toch nog een nieuwe muts hebben), ging ik verder naar de tweede hotspot. Letterlijk een hotspot, namelijk het plaatsje Geysir. Nou hoor ik je denken: dat lijkt wel verdacht veel op ons woord geiser. En ja, dat is inderdaad de plek waar de OG geiser te vinden is. Ik zag hem nog even in actie. Met zekere intervallen bereikt het water een kookpunt waardoor het in een keer omhoog spuit. Dat geheel loopt met een sisser af. Heel bijzonder om te zien!

Om de ‘cirkel’ af te sluiten moest ik nog de Gullfoss bekijken. Foss is IJslands voor waterval. Dus dan weet je dat even als ik het over xx-foss heb. Gull betekent goud. Dus de gouden waterval. Dat moest ik zien! Better be good… Nou, goud was het ding niet, maar wel heel indrukwekkend. Zie de foto’s! Zodra ik het plateau naast de waterval zag wat gehuld was in de mistdruppels van de waterval, dacht ik: Joah! Daar moet ik naar toe! Dus ik daarheen. Alles voor de insta-foto’s natuurlijk.

Heen en weer

En toen zou ik door naar Sellfoss (foss, daar issie weer!), maar ik had één probleem… Ik was mijn wandelschoenen vergeten mee te nemen uit Reykjavik. Zal je altijd zien, denk je dat je alles mee hebt, ben je toch nog iets vergeten. Dus ik dezelfde weg terug naar Reykjavik. Het weer was inmiddels wat opgeklaard en zo had ik toch nog een prachtig uitzicht over Þingvellavatn toen ik er weer langs reed! Zo jammer dat ik daar geen foto’s van heb kunnen maken.

Met de wandelkisten veilig in de kofferbak zette ik koers op de rijksweg 1 naar Selfoss. Een tomtom heb je niet nodig (tenzij je de bergen in gaat rijden, wat alleen mag met een 4×4, welke ik niet had), want alles wat je wil zien ligt langs de ringweg van IJsland. Weg nummer 1. Lekker makkelijk wel! Ik dacht dat het weer opgeklaard was, maar weg nummer 1 naar Sellfoss was nauwelijks zichtbaar door de regen en de mist. Gelukkig mag je toch niet zo hard (max 90 kmh, maar zelfs dat doe je niet in de dikke regen) en reden er twee rode autolichten voor me, waar ik mooi achter kon hangen.

In Sellfoss heb ik dan weer geen waterval gezien, maar ik heb wel veel water zien vallen. En daar sta je dan met je tentje ergens op een natgeregend veldje.

Een goed begin is het halve werk. De regen was wat minder, maar het kan altijd nog minder. Toch is IJsland prachtig! En ik heb nog veel meer prachtigs gezien, maar daarover volgende keer meer.