Even afkoelen

We vlogen de zon achterna. Waar ga je heen, zon? Riepen we in koor. Wacht op ons! Maar de zon was ons te snel af. Ze deed een rondje om de aarde om ons van achter weer in te halen. Ah daar ben je weer, zon! We hadden je gemist! Ik jullie ook, zei de zon. Wat goed om elkaar weer te ontmoeten! Zeker, antwoordden we, maar wel een beetje jammer van de wolken en de regen. Ja dat is waar zei de zon, maar ja, wat doe je eraan? Na de regen schijn ik weer.

Goed, tot zover het Toon Tellegengehalte. Ik besloot toch om ‘terug’ te gaan naar Europa. Azië had ik eerst wel even gezien, dus ik zou Vietnam geen recht doen als ik daar nu heen zou gaan.

Dus Polen. Maak je geen zorgen, ik heb nog genoeg plannen in Europa voordat ik me weer ga settelen in Nederland. Maar eerst moest ik een belofte waarmaken. Ik had Ajay (uit Nepal) beloofd dat ik hem zou komen opzoeken in Polen, mocht ik weer in de buurt zijn. Zo gezegd, zo gedaan.

Na een reis van 18 uur kwam ik in korte broek aan op het vliegveld in Warschau. Het was niet echt weer voor een korte broek, dat kan ik wel zeggen. Het weerbericht gaaf aan 1 graad Celcius. Ja, daar sta je dan in je korte broek. Gelukkig kon ik snel mijn tas van de bagageband halen, waar ik warme kleren in had zitten. Ja, de ‘immigratie’ in Polen gaat een stuk makkelijker als je geen gedoe hebt met visums enzo. Zolang je een EU-paspoort hebt gaan alle deuren en poortjes zo voor je open! Ik voelde me best een beetje bevoorrecht.

Eenmaal met mijn warme kleren aan in de kou vond ik het stiekem wel prettig buiten. Ik had echt de kou wel gemist, nu ik een hele winter had overgeslagen. De eerste dagen hadden we zelfs een beetje sneeuw (!). Van Warschau heb ik niet veel gezien, maar het was wel even lekker om in een Europese stad te zijn. Lekker ontbijten bij de verwarming met gewoon brood, muesli en een bakje thee, terwijl het buiten guur en koud is. Me op mijn gemak voelen in een park waar nog geen blad aan de boom zit. Je hoort verhalen van wereldreizigers die de grootste moeite hebben om weer te landen als ze thuis zijn. Nou was ik nog niet thuis, al voelde dat wel zo, maar het landen ging me prima af.

En nu ik toch in Polen was, kon ik direct Krakow even bekijken. Want als je googlet op reizen en Polen, dan krijg je geen andere resultaten dan Krakow. Dus ja, dat moest ik dan wel even gezien hebben. In 2 uur kan je met een (superrelaxte hogesnelheids)trein van Warschau naar Krakow komen.

Had ik gezegd dan Warschau een Europese stad is? Nou, Krakow is dat zeker! Van het station wandelde ik door een park naar mijn hostel. Nadat ik mijn tas daar had gedumpt besloot ik even het centrum in te gaan. Het is wel een hele mooie stad en dus Europees met een hoofdletter E. Helaas gaven mijn benen er de brui aan in de dagen dat ik er was, dus veel heb ik niet kunnen doen en zien, maar een bezoekje was toch zeker de moeite waard!

Nou, deze keer blijf ik niet een maand in het land, want ik heb alweer plannen voor eind april en mei. Bovendien spreken ze hier nog veel minder Engels dan in Azië (op een of andere gekke manier). Dus ja, Polen. Ik denk dat ik sowieso nog een keer een toer door Oost-Europa ga doen (mijn volgende wereldreis 😅). Ja, Polen valt onder centraal Europa, maar boeiend. Voor nu zoek ik het eerst hogerop.

Waar? Dat zeg ik nog lekker niet!